Święta, czas na radosną nowinę

Nieee, to nie to, co myślicie. A skąd wiem, co myślicie? bo już tyle osób mi ciążę wmawia, tyle dopytuje o drugie, że po prostu wiem ;)

Chociaż... Poniekąd macie rację. bo nasza rodzina właśnie się powiększyła.

Może to szaleństwo, może to pod wpływem świąt, ale... Postanowiliśmy podarować dom, miłość i lepsze życie jeszcze jednej niekochanej istotce. Oczarował mnie psiak z ogłoszenia. Męczyłam, męczyłam, aż wymęczyłam męża. A tu się okazało, że nie dla nas on. Spuściłam nos na kwintę, a mój najwspanialszy z mężów... przysłał mi zdjęcie podwójnej smyczy z zapytaniem "to kiedy jedziemy do schroniska...?". Kochany. Ma dobre serce.

I tak od słów do czynów, dzień przed wigilią zamieszkała z nami Luśka. Około 2-3 letni mieszaniec, dam sobie głowę uciąć, że z beaglem. Budowa, krok, pozy, podniesiona po myśliwsku łapka i zamiłowanie do węszenia. Z profilu jak Snupek. Nawet pachnie zupełnie jak Snupek. Reinkarnacja istnieje!!!

W odróżnieniu od Lilacza, panna odważna, żwawa, przylepna aż do bólu, z parciem na szkło, poczuła się pewnie już na drugi dzień.

Czeka nas trochę pracy. Luśka kocha kanapę i łóżko, mimo barykad, jakimś cudem przespała się na poduszkach. Trochę skacze z radosci na człowieka. Troche wymusza głaskanie. No nic, będziemy rzeźbić.

Ze starszą zaskakująco dobrze, na razie bez większych zgrzytów.

O, taka jest śliczna kluska, rudo - biszkoptowa z różowym nosem, jak twierdzi Kalina.

cieszymy się, że nie marznie już w boksie schroniskowym. A moje wiecznie spragnione miłości serce ma więcej duszyczek do kochania.