Dni Batata :)

Siłaczka miała początkowo być blogiem kulinarnym, a jakoś tak ewoluowała na "o wszystkim i o niczym". Nie wyszło jej to chyba na złe, ale czasem dostaję sygnały, że ktoś najbardziej lubi wpisy o gotowaniu i czeka na nowe przepisy.

Wrócę zatem do smakołyków minionego weekendu.

Pewnie dla niektórych z Was to żadna sensacja, ale dla mnie - owszem. Wreszcie jadłam bataty! Człowiek ogląda od lat te amerykańskie filmy i wszędzie wcinają te słodkie ziemniaki. Za którymś razem nie wytrzymałam. "Kamil, co to są te słodkie ziemniaki? Jak to smakuje? Musimy zrobić!". I tak słowo ciałem się stało. Kupiliśmy AŻ trzy bataty - bo tyle było w sklepie - i okazało się to aż nadto.

Bataty okazały się okropnie twarde - Kamil ledwo dał radę je pokroić na frytki! Jakoś jednak się udało i tak pomarańczowe słupki powędrowały do pieca, skropione oliwą, posypane solą, pieprzem, pieprzem cayenne i papryką. Piekły się do miękkości i względnej "chrupiącości" i wystąpiły w towarzystwie karkówki duszonej z cebulą oraz buraczków i marchewki z groszkiem:

Na drugi dzień, pozostały batat został przeze mnie zmieniony w puree - klasycznie, ugotowany i ugnieciony z odrobiną masła i mleka, plus sól, pieprz i trochę gałki muszkatołowej.

Wrazenia? Batat smakuje jak owoc mezaliansu kartofla i marchewki. Dosłownie. Słodki. Śmieszny.

Na koniec jeszcze deser. Deser wytrawny. Mój wspaniały prawie-już-mąż wyczarował gruszki w winie z serem:

Zagotowujemy wytrawne czerwone wino (tak z pół butelki?) w rondelku, rozpuszczamy w nim łyżkę miodu. Wkładamy obrane, przekrojone na pół gruszki, przykrywamy i zostawiamy na kilka godzin. Przed podaniem, kładziemy na każdą gruszkę kawałek sera typu lazur. Osz, kurczę, jakie to dobre!

Uspokajam: podczas gotowania, procenty z wina ulatują, pozostaje smak i aromat. Ser pleśniowy jest z mleka pasteryzowanego. Przyszłe Matki Polki mogą skosztować ;)