Rośnie to dziecię, zmienia się, zmieniają się jego potrzeby i upodobania. Dziś podzielę się spostrzeżeniami na temat kolejnych sześciu przedmiotów naszego codziennego użytku.
Na pierwszy ogień, rzecz najważniejsza z opisywanych. Fotelik samochodowy Avionaut Glider.
Mamy w dużym aucie fotelik renomowanej zagranicznej firmy, drogi i wypasiony. Potrzebowałam jednak czegoś do siebie, bo ciągłe przepinanie jest uciążliwe. poszperałam, poczytałam i mój wybór padł na polski fotelik marki Avionaut. Dla mnie, strzał w dziesiątkę jeśli chodzi o użytkowanie (w kwestii bezpieczeństwa, skoro ekspertem nie jestem, pozostaje mi zawierzyć testom i certyfikatom). Jest duży, dziecko siedzi w naturalnej pozycji. montaż jest łatwy, a fotelik, dzięki temu, że pas oplata jego bazę od dołu i z przodu, a nie tylko chwyta "plecy", jest bardzo stabilny. ma szerokie pasy, których regulacja jest lekka i łatwa (doceniam to obecnie wkładając rączkę w gipsie). Ma 5 czy 6 stopni pochylenia oparcia. Kalina jeżdzi w nim z przyjemnością, więc i ja jestem kontenta. Nasz model to ten najbardziej podstawowy, są jeszcze dwa bardziej luksusowe, z alkantarą i ekoskórą.
Po rzeczach poważnych, pora na zabawki. Kalina ma mnóstwo, zarówno plastikowego badziewia, które uwielbia, jak i czegoś bardziej w guście rodziców.
Ostatnio wreszcie zaczęła przekonywać się do pluszaków. Jej przyjaciółmi w podróży czy na kanapie zostali: plaskaty zajączek Luigi z Tchibo i lalka Doudou z TKMaxx.
Obie zabawki są świetnie wykonane, mięciutkie, w ładnych kolorach. Do zająca łatwo się tulić nawet przez sen - jest płaski jak szmatka. Ma też ucho na rzep, córka lubi się tym bawić. Lalka natomiast ma skręcone pukle do tarmoszenia, sukienkę zawiązaną w supeł i misia w ręce - w sam raz aby zająć małe łapki.
Jeździk. Firmy nie podam, bo nie wiem. Jakiś najtańszy z serwisu aukcyjnego. Raczej chodzo mi o samą "instytucję" jeździka.
Jak już Kalina opanowała wsiadanie i zsiadanie, jeździk stał się atrakcyjny w dwójnasób. Używa go jako pchacza, osiągając prędkości, które nas przyprawiają o stan przedzawałowy, oraz zgodnie z przeznaczeniem. Albo po prostu na nim siedzi. Albo staje, jak na obrazku. Dwa razy stanęła już w pełnym wyproście. Oponowaliśmy.
Kredki Playon. Re-we-lacja!
Długo szukałam kredek, które Kalinę przekonają do rysowania. Wcześniej nimi rzucała lub je jadła. Te inaczej. Są genialne - łatwe do uchwycenia niewprawną jeszcze rączką. Można je nałożyć na palec, można ustawić z nich wieżę. Można je wkładać i wyjmować z pudełek. Mają śliczne kolory, rysują wyraźnie, są bardzo twarde i odporne na urazy, łatwo też się zmywają. Nie widzę wad!
Na koniec robaczki Snug Bugs B Toys.
Zestaw dziewięciu kolorowych i sympatycznych robaczków, którymi można bawić się oddzielnie lub łączyć je w łańcuch - każdy ma dziurkę na dole i wypustkę na głowie. Są estetycznie wykonane, w rozmiarze pasującym do małej rączki. Kalina nosi je po domu, ustawia grupami w różnych konfiguracjach.
Za jakiś czas zapewne powstaną kolejne odsłony "Mama lubi to", kupowanie dla dziecka wciąga ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz